nie ma słów
wykrzykniki przebijają się przez dziąsła
między zębami
niestrawione resztki liter

zamknięta w kadrze
szukam negatywu
twoje spojrzenie jak policzek w twarz
wymuszona koncentracja na kolorze

niech się dopełni
prześwietli
zaciemni

flesz rozdzierania granic

ilość kolejnych żyć bywa ograniczona
przez mimikę i pęknięcia w odbiciach

labirynt luster szubienica decyzji

prawda jak karuzela
kręci się uporczywie w jednym kierunku
przekonując do nieprzytomności

kilka śmierci dalej
rozstaje chodników
pożyczony łyk powietrza

przecież nie boimy się bać
rzucając światło w sam środek nocy
przykrywamy się cieniem


lustra śmieją się pobłażliwie
z nieudolnych prób
spróbuj znaleźć więcej różnic
między obrazkami


zgadnij mnie zanim
zasnę